دوبیتی های فاطمیه

مگر ز اهل مدینه چه دیدی ای مادر

که دل ز زندگی خود بریدی ای مادر

چرا نماز شبت را نشسته میخوانی
چرا به فصل جوانی خمیدی ای مادر

***

میان خانه در آن شب ولی خدا
بداد غسل و کفن کرد قامت زهرا

به گریه گفت ای جان من به قربانت
شوم فدای تو و ناله ی یتیمانت

***
نخلی که شکسته ثمرش را نزنید
مرغی که زمین خورد پرش را نزنید

دیدید اگر که دست مردی بسته
دیگر در خانه همسرش را نزنید

تسلیت باد شهادت دخت نبی اکرم(ص) ،بانوی دو عالم حضرت زهرا(س)